θεοθαρσής

θεοθαρσής, -ές (Μ)

αυτός που έχει εμπιστοσύνη στον θεό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -θαρσής (< θάρσος «θάρρος»), πρβλ. α-θαρσής, κυνο-θαρσής].